วันนี้(2012-09-23)ผมเองได้มีโอกาสนมัสการและมันมีเพลงหนึ่งที่ผมรู้สึกว่านี้ละคือความสัมพันธของเรากับพระเจ้าคือเพลง พระองค์ทรงสมควร:
'วันเวลาที่เปลี่ยนไป พระองค์ไม่เปลี่ยนแปลง
มีความรักและเมตตาอยู่เสมอ
ตัวเราอาจจะหวั่นไหว พระองค์ยังเหมือนเดิม
เป็นพระเจ้าของเราอยู่เรื่อยไป'
เมื่อผมได้นมัสการและร้องเพลง พระองค์ทรงสมควร นี้แล้ว ผมรู้สึกว่า เพลงนี้ได้สรุปชีวิตคริสเตียนได้หมดแล้ว คือ เราเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา เรามีช่วงเวลาที่สวยงามกับพระเจ้า และช่วงเวลาที่เลวร้ายกับพระองค์(แต่สาเหตุทั้งหมดก็มาจากตัวเราทั้งนั้น) เรามีช่วงเวลาที่เราอยากจะรับใช้จนอยากจะเป็นศบ.(อารมณ์ร้อนรนสุดๆ) และเราก็มีช่วงพักร้อนฝ่ายวิญญาณ เรามีช่วงเวลาที่เราติดสนิทกับพระเจ้ามาก และเราก็มีช่วงเวลาที่ห่งเหินอย่างมากกับพระเจ้า เพราะฉะนั้นผมจึงคิดว่า เรานั้นเหมือนกับคลื่นของทะเล ที่ขึ้นลงตลอดเวลา
แต่ในฝั่งของพระเจ้าละ พระองค์คงจะเป็นเหมือนกับขอบฟ้าที่ไม่เคยหวั่นไหว ไม่ว่าเราจะอารมณ์ไหน มายังไง พระองค์ก็รับได้ทุกอย่าง จะร้อนรนพระองค์ก็รักเรา เราหลงหาย พระองค์ก็ยังตายแทนเราอยู่ดี เรานอยด์แตกพระองค์ก็เข้าใจเรา เราติสก์แตก พระองค์ก็อดทนกับเราอยู่ดี มันมีหลายครั้งนะที่พอผมกลับมาอารมณ์ปกติ ผมก็คิดว่า 'โอพระเจ้า!!! ผมเองยังไม่อยากจะให้อภัยตัวเองเลย'
แต่พระเจ้าบอก 'เราก็ไม่เอาผิดเจ้า ไปและอย่าทำบาปอีก(ยอห์น8:11) เป็นไงซึ้งมะ
ครั้งหนึ่งมีนายทหารเรื่อฝึกใหม่ที่เขาเองเพิ่งจะออกเรือครั้งแรก เขาพบว่าเขาแพ้เรือคือคลื่นใส้ตลอดเวลา นายทหารเรืออีกคนหนึ่งซึ่งทำงานมานานแล้วจึงแนะนำว่า ถ้าหากคุณมองที่คลื่นทะเล(ถ้าหากคุณมองความดีของตัวเอง ความรักของคุณ ความเชื่อของคุณ)ที่ขึ้นลงตลอดเวลา คุณจะคลื่นใส้แน่ๆ แต่คุณควรจะมองไปที่ขอบฟ้า(ความดีของพระเจ้า ความรักของพระองค์ ความเมตตาของพระองค์ พระคุณของพระองค์) ที่มั่นคงไม่เคยเปลี่ยนแปลง ไม่มีขึ้นลง คุณก็จะไม่คลื่นใส้อีกต่อไป(ชีวิตคริสเตียนของคุณก็จะมั่นคงตลอดไป เอเมน!!!)
พระเยซูคริสต์ยังทรงเหมือนเดิมในเวลาวานนี้ และเวลาวันนี้ และต่อๆไปเป็นนิจกาล (ฮีบรู 13:8)และนี้ละคือคำตอบว่าทำไมพระองค์ควรจะเป็นขอบฟ้า และเราควรจะเป็นคลื่นทะเล
No comments:
Post a Comment