สถานที่ 1: ปิลาส ตัดสินประหารชีวิตพระเยซูเจ้า

สถานที่ 1: ปิลาส ตัดสินประหารชีวิตพระเยซูเจ้า
แล้วปีลาตก็มอบพระองค์ให้เขาไปตรึงที่กางเขน (ยน.19:16 )

ความเชื่อไม่พอ?

ความเชื่อไม่พอ?

คุณเคยเผชิญปัญหาแล้วรู้สึกว่าความเชื่อไม่พอหรือเปล่า? คุณเคยต้องการให้พระเจ้าช่วยเหลือแต่ยังขาดความเชื่อหรือเปล่า? ผมเองก็เคยเป็นแบบนั้น และยังเป็นอยู่ และในอนาคตก็คาดว่าน่าจะมีอาการแบบนั้นอีก!! แต่ขอบคุณพระเจ้าที่พระคัมภีร์บันทึกเรื่องของ"คุณพ่อที่ต้องการให้พระเยซูช่วยลูกของเขา" และเรื่องนี้ได้ให้เคล็ด(ไม่)ลับแก่เรา

เรื่องของคุณพ่อท่านนี้ที่ต้องการให้พระเยซูช่วยเหลือลูกของเขาถูกบันทึกในพระคัมภีร์ 3ครั้ง คือใน มัทธิว 17:14-21; มาระโก9:14-29; ลูกา9:37-43

ใครเป็นคนสอนวิธีอธิษฐานให้กษัตริย์ซาโลมอน?

คุณเคยตั้งคำถามไหมว่าทำไมในหนังสือสุภาษิต ซาโลมอนจึงมักที่จะสอนเรื่องการเชื่อฟังพ่อแม่ หรือให้ฟังคำสอนของพ่อแม่บ่อยมาก?

เช่น “บุตรชาย​ของ​เรา​เอ๋ย จง​ฟัง​คำเตือน​ของ​พ่อ​เจ้า และ​อย่า​ทิ้ง​คำ​สั่งสอน​ของ​แม่​เจ้า”
สุภาษิต 1:8 TH1971

เรารู้ดีว่า ซาโลมอนกลายเป็นคนที่ฉลาดและมีสติปัญญามากที่สุดในโลกไปทันทีหลังจากในค่ำคืนที่กิเบโอน  หลังจากทีพระเจ้าได้มาพบกับเขาทางความฝันแล้วเขาได้อธิษฐาน "คำอธิษฐานที่อาจะเรียกว่าเป็น1ในคำอธิษฐานที่ดีที่สุดในพระคัมภีร์" การขอสติปัญญาจากพระเจ้า

คุณเคยสงสัยอหรือเปล่าว่าทำไมคืนนั้นซาโลมอนจึงอธิษฐานขอ"สติปัญญาจากพระเจ้า เพื่อวินิจฉัยประชาชน" ทำไมเขาไม่ขอความมั่งคั่ง หรือชื่อเสียง?

เตรียมความพร้อมสู่ "ถูกที่ถูกเวลา"

เตรียมความพร้อมสู่ "ถูกที่ถูกเวลา"

ในชีวิตของเราทุกคนนั้นอยากที่จะเข้าไปอยู่ในช่วงเวลาที่ "ถูกที่ถูกเวลา" อยากจะเข้าไปอยู่ในจุดที่สำคัญมากที่สุดในชีวิต และแน่นอนว่าเราคงไม่อยากจะทำผิดพลาด หรือพลาดโอกาสในช่วงเวลานั้น

เราทุกคนอยากจะเป็นเหมือนกับเดวิดที่ได้พบกับยักษ์โกไลแอท และแน่นอนว่าเราย่อมปรารถนาที่จะเอาชนะยักษ์ด้วยเช่นกัน พูดง่ายๆคือเราอยากได้รับโอกาสที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตและพิชิตมันให้ได้ แต่เราลืมถามตัวเองว่าแล้วถ้าเราได้เจอกับยักษ์ตัวนั้น(โอกาสที่ใหญ่มากที่พระเจ้าเตรียมไว้ให้เรา) เราจะสามารถพิชิตได้หรือไม่? เราจะกลัวกับโอกาสนั้นหรือเปล่า? และเราพร้อมจะรับโอกาสนั้นหรือยัง?

พระเจ้าผู้ไม่เคยหมดหวังในตัวคุณ

พระเจ้าผู้ไม่เคยหมดหวังในตัวคุณ

“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า แต่พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงเมตตากรุณาและทรงพระคุณ ทรงพระพิโรธช้า เปี่ยมด้วยความรักมั่นคงและความซื่อสัตย์”
สดุดี 86:15

เมื่อคนรอบข้างหมดหวังในตัวคุณ หรือแม้กระทั่งบางทีคุณเองก็อาจจะหมดหวังในตัวคุณเองด้วย แต่ผมอยากให้คุณรู้ความจริงบางอย่างนะครับว่า พระเจ้าจะไม่มีวันหมดหวังในตัวคุณ!

พระเยซูกษัตริย์แะเจ้านายเหนือพายุ(ที่คุณกำลังเผชิญ)

พระเยซู​ตรัส​กับ​พวกเขา​ทันที​ว่า “ทำ​ใจ​ดี​ดี​เถิด นี่​เรา​เอง อย่า​กลัว​เลย” (มัทธิว 14:27 THSV11)

คุณกำลังเผชิญกับช่วงเวลาที่ยากลำบากที่สุดในชีวิตหรือเปล่า คุณอาจจะกำลังรู้สึกว่าพายุลูกแล้วลูกเล่ากำลังพุ่งมาทำร้ายคุณอย่างไม่ให้หยุดพัก และคุณไม่สามารถที่จะผ่านพายุนี้ไปได้

ใจเย็นๆนะครับ พระเยซูทรงรู้ว่าคุณกำลังเผชิญกับอะไรและพระองค์อยู่กับคุณตลอดเวลาและแม้กระทั่งในช่วงเวลาที่มืดมนที่สุดของคุณ ครั้งหนึ่งเหล่าสาวกก็เผชิญกับพายุที่ทะเลสาบกาลิลี  พระเยซูเข้าไปช่วยพวกเขา  พระองค์เดินบนน้ำ พระองค์ทรงฝ่าพายุเพื่อจะเข้าไปช่วยเหล่าสาวกของพระองค์ พระองค์คือกษัตริย์และเจ้านายเหนือพายุ!

จงละความกังวลเพราะพระองค์ทรงห่วงใยท่าน

เพราะ‍ฉะนั้น พวก‍ท่าน​จง​ถ่อม‍ตัว​ลง​ภาย‍ใต้​พระ‍หัตถ์​อัน​ทรง​ฤทธิ์​ของ​พระ‍เจ้า เพื่อ​ว่า​พระ‍องค์​จะ​ทรง​ยก​พวก‍ท่าน​ขึ้น​เมื่อ‍ถึง‍เวลา​อัน​ควร จง​ละ​ความ​กัง‌วล​ทุก‍อย่าง​ของ​พวก‍ท่าน​ไว้​กับ​พระ‍องค์ เพราะ‍ว่า​พระ‍องค์​ทรง​ห่วง‍ใย​ท่าน‍ทั้ง‍หลาย (1 เปโตร 5:6-7 THSV11)

พระคัมภีร์บันทึกว่า "ถึง​ผม​ของ​พวก‍ท่าน​ก็​ทรง​นับ​ไว้​แล้ว​ทุก​เส้น อย่า​กลัว​เลย ท่าน​ก็​มี​ค่า​มาก​กว่า​นก‍กระ‌จาบ​หลาย​ตัว (ลูกา 12:7 THSV11)"

ขอคิดจาก Masada,Israel (Nov2014)

วันนี้ทริปของเราเริ่มต้นด้วยการตื่นตอน02.00น เพื่อเตรียมตัวไป Masada sunrise 

ทริปของวันนี้คือการไปดูพระอาทิตยขึ้นที่อุธยาน Masada ซึ่งเราเดินทางออกจากที่พักในกรุงเยรูซาเล็มไปทาง ดัานตะวันตกของปนะเทศอิสราเอล. โดยเราเริ่มต้นด้วยการเดินทางออกจาก Abraham hostel เวลาตี3 ไปถึงที่อุทยานแห่งชาติ Masada ในเวลาตี4กว่าๆซึ่งไกด์ก็ให้เวลาเราเดินไปถึงที่ยอดเขารวมจนถึงลงมาที่ข้างล่างเพื่อจะขึ้นรถในเวลา8.30. รวมๆก็ประมาณ4ชั่วโมงกว่าๆ

บรรยากาศโดยทั่วไปนั้นมีลักษณะเป็นพื้นที่แห้งแล้ง เต็มไปด้วยภูเขาหิน และทราย บางครั้งก็รู้สึกเหมือนกับว่าได้ไปGrand canyon. เป้าหมายในการเดินทางครั้งนี้คือการขึ้นไปที่ยอดเขาเพื่อดูพระอาทิตย์ขึ้นบนยอดเขา พร้อมกันนั้นก็ศึกษาประวัติศาสตรของป้อมMasada ป้อมปราการแห่งสุดท้ายของคนยิวที่ต่อสู้กับคนโรมัน

แต่เมื่อมาถึงทางเดินซึ่งมีชื่อเรียกว่า Sneak Path เราก็อุทานออกมาแม่เจ้า!!! แบบว่าสุดยอดมาก. ยิ่งใหญ่มาก มากซะจนคิดในใจว่าจะขึ้นไปบนยอดเขาไหวไหมเนี้ย. มันโคตรสูงเลยนะเนี้ย. แต่ทว่าไม่มีทางถอยกลับซะแล้วมาถึงที่นี้ก็ต้องเดินให้ถึงให้ได้. (แบบว่าอารมณ์ยังคึกคักเพราะเพิ่งมาถึงอยากลองของ555) แต่เมื่อมาถึงได้สักพักและเดินมาได้สักระยะ อารมณ์เริ่มเปลี่ยน เราชักอยากจะลงมาเดี๋ยวนั้นกลับละวันนี้ไม่เอาละวันนี้ พอแค่นี้ดีกว่า(ชักเริ่มกลายเป็นท้อแท้ซะละ555) 

ในการเดินทางครั้งนี้เรามีเสื้อกันหนาว. เป้ซึ่งในเป้นั้นมีน้ำหนึ่งขวด. อาหารสำหรับกินระหว่างทาง อาหารสำหรับกินตอนกลางวันที่ทะเลตาย และไอแพทสำหรับการถ่ายรูป อันที่จริงมันก็ไม่หนักเท่าไหร่ แต่เมื่อเดินมาสักพักรู้สึกว่าโคตรหนักเลยอยากจะทิ้งไปให้หมดบวกกับเมื่อมองดูยอดเขาแล้วบอกเลยว่าอีกไกลมาก. อันที่จริงเหมื่อนจะไม่เห็นยอดด้วย เดินมา1ชม.ละยังไม่ถึงยอดเขาเลย ยิ่งพอเวลาเหนื่อยแล้วพยายามจะมองไปยอดเขาเพื่อให้มีกำลังใจ ยิ่งกลายเป็นว่าท้อมากกว่าเดิมอีก แต่จะถอยตอนนี้ก็เสียฟอรม เพราะคุณป้าอีกคนที่มาจากอังกฤษเดินไปนู้นละ ไอ้เรายังวัยรุ่นอยู่เลยนะ(คิดไปเอง555) เลยเดินไปแบบถอยไม่ได้ 

หลังจากเดินแบบมองทาง(มองที่เท้าตัวเอง)ค่อยๆเดินแบบก้าวต่อก้าวจดจ่ออยู่ที่ก้าวต่อไปที่จะเดินไม่ใช่จุดหมายปลายทาง รู้ว่ายังค่อยๆเดินต่อไปได้ ซึ่งตอนนั้นเองที่เราเริ่มมาคิดถึงชีวิตของตัวเอง เปรียบเทียบกับทัศนะคติหรือความคิดบางอย่างของตัวเอง และนำมาเปรียบกับสิ่งที่พระคัมภีร์สอนก็เลยเหมือนกับว่าเรากำลังเข้าใจอะไรบางอย่าง(เสียที555) บ่อยครั้งเรามักอยากรู้ตอนจบของชีวิตของเรา เราอยากจะรู้ล่วงหน้าหลายๆก้าวว่าพระเจ้าจะนำเราอย่างไร บางครั้งเราก็รีบร้อนอยากรู้การทรงนำจากพระเจ้ามากเกินไป ซึ่งมันก็ไม่ผิดอะไรที่เราจะอยากรู้ เพียงแต่หากเรารู้ว่าแผนการของพระเจ้าที่มีเพื่อเรานั้นเจ๋งและยิ่งใหญ่แค่ไหน บางทีเราอาจจะไม่กล้าไปก็เป็นได้

บางครั้งสายตาของเราเองก็ทำพิษกะตัวเราเองโดยที่เราไม่รู้ตัว เพราะสายตาของเราชอบที่จะเห็นทุกอย่างจนหมดแล้วจึงค่อยทำอะไรบางอย่าง แต่พอเราเห็นว่าภูเขาลูกที่เรากำลังปีนอยู่นั้นสูงแค่ไหนเราก็เริ่มถอดใจจนบางครั้งเราไม่อยากเดินอีกต่อไป ผมตั้งสมมุติฐานส่วนตัวขึ้นมาว่า พระเจ้ามีแผนการที่ใหญ่มากสำหรับเราแต่ละคน(มากๆ) แต่พระองค์เลือกที่จะนำเราก้าวต่อก้าวมากกว่าเพราะพระองค์รู้ว่าถ้าเรารู้แผนการทั้งหมดเราอาจไม่กล้าเดินก็ได้ ถ้าอย่างนั้นนำเราแบบก้าวต่อก้าวดีกว่าจนถึงวันนึงเราไปถึงยอดเขา เราจะพบว่าแผนการของพระเจ้าสุดยอดมาก

ผมนึกไปถึงอาจารย์เปโตร จากเป็นชาวประมงอยู่ดีๆถ้าเขารู้ว่าตอนจบของชีวิตของเขาจะเป็นอย่างไรเขาคงนั่งตกปลาสบายๆต่อดีกว่า แต่อย่างที่เราทุกคนรู้ว่าบั้นปลายของอาจารย์เปโตรยิ่งใหญแค่ไหน อ.เปาโลถึงขนาดยกย่องว่าเป็นเสาหลักของคริสตจักรเลยทีเดียว แต่กว่าจะถึงตอนนั้นเขาเคยทำผิดพลาดหลายครั้ง ผมเชื่อว่าทุกคนรวมถึงเปโตรเองก็คงคิดไม่ถึงว่าเขาจะไปได้ขนาดไหน แต่พระเยซูรู้ พระองค์ถึงเรียกเปโตรมาเป็นสาวกของพระองค์

กลับมาที่การผจญภัยบนภูเขามาซาด้ากันต่อ. พอเดินมาสักพักผมก็ชักจะอยากถ่ายรูป. ทั้งอยากถ่ายรูปให้ตัวเอง ถ่ายรูปให้คนอื่น ไหนก็อยากจะเอาแว่นกันแดดมาใส่ เดียวก็อยากจะเอาเสื้อออก ในที่สุดเราเหมือนเสียโฟกัสในการเดินเขา ซึ่งชีวิตคนเราก็เป็นอย่างนั้น เมื่อเราทำอะไรไปถึงจุดหนึ่งเรารู้สึกเหมือนกับว่าทุกอย่างอยู่ในการควบคุมของเราแล้ว เราน่าจะหาอะไรมาทำเพิ่มเติมอีกสักอย่าง. เราเริ่มจะวอกแวก เริ่มที่จะอยากทำนู้นทำนี้สุดท้ายก็หลงทางไป เหมือนกับการเดินขึ้นเขา เราเสียพลังงานของเรากับการทำนู้นทำนี้รวมถึงเสียเวลาไปด้วย. สุดท้ายเราก็ต้องมารีบเร่งทำโน้นทำนี้เพราะเวลาที่พระอาทิตย์ขึ้นกำลังจะมาถึงแล้ว ดังนั้นเราจึงต้องวิ่งเพื่อให้ทันเวลาและนั่นคือสิ่งที่ทำให้เราเหนื่อยมากขึ้นกว่าเดิม

การเดินทางครั้งนี้ของผมมีเพื่อนร่วมทางไปอีก4คน ซึ่งหนึ่งในนั้นมีพี่ชายคนโตของผมไปด้วย การเดินทางไปพร้อมกับเพื่อนร่วมทางอีก4คนนั้นมันทำให้เรายังคงมีแรงที่จะเดินไปต่ออีกหน่อย และบางครั้งพี่ชายผมก็จะคอยเอามือมาดันหลังผมไปด้วยในขณะปีนขึ้นเขา. ซึ่งนั้นทำให้การเดินทางของเรายังไปต่อได้. ผมจึงเริ่มจะเข้าใจอะไรบางอย่างว่าพระเจ้าสร้างเรามาเพื่อให้เราช่วยเหลือกันและกัน และในอาณาจักรพระเจ้าไม่มี One Man Show ผมนึกไปถึงโมเสส วันที่เขานำชนชาติอิสราเอลออกจากอียิปต์ เขามีโยชูวาที่คอยสนับสนุนเขาตลอดเวลา และในขณะเดียวกัน โยชูวาเรียนรู้วิธีการนำจากโมเสส ส่วนโมเสสก็ได้รับการหนุนหลังจากโยชูวา นั่นหมายความว่าทั้งสองคนนั้นต่างให้และรับในเวลาเดียวกัน

ในที่สุดก็มาถึงยอดเขา สุดยอด อัศจรรย์ ขอบคุณพระเจ้า มันโคตรสวยเลยอะ เราไม่มีทางรู้ว่าข้างบนภูเขามันสวยแค่ไหนจนเรามาถึงยอดเขา และเราก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่พระเจ้าเตรียมบางสิ่งบางอย่างให้เราในอนาคตนั้นสุดยอดแค่ไหน จนเรามาถึงที่นั้น บางครั้งสิ่งที่พระเจ้าเตรียมให้เรานั้นมันดีเกินกว่าที่เราจะเข้าใจหรือยากที่พระเจ้าจะอธิบายให้เราฟังตอนนั้น จนกระทั่ง!! เราไปถึงจุดๆนั้นที่พระเจ้าเตรียมไว้ให้เรา และตอนนั้นนั่นเองที่เราจะพูดออกมาว่าสุดยอดวะ. โคตรเจ๋งเลย และคำพูดสุดท้ายที่เราจะพูดได้คือ "ขอบคุณพระเจ้า"

มีหัวใจที่ใหญ่เหมือนกับพระเจ้าที่แสนน่ารักของคุณ

From "Be Big-Hearted Like God" By Ps.Joseph Prince

24บาง‍คน​ยิ่ง​จำ‌หน่าย​ยิ่ง​มั่ง‍คั่ง  บาง‍คน​ยิ่ง​ยึด​สิ่ง​ที่​ควร​จำ‌หน่าย​ไว้​ยิ่ง​ขัด‍สน​ก็​มี

สุภาษิต 11:24

เมื่อพระเจ้าทรงสร้างโลก พระองค์ทรงสร้างทุกสิ่งมากเกินกว่าคำว่า “พอดี”สำหรับความต้องการของเรา คุณรู้ไหมครับว่าพระเจ้าเป็นพระเจ้าที่ฟุ่มเฟือยในสิ่งต่างๆเพื่อคุณ พระองค์จะไม่มีทางที่จะตื่นขึ้นมาในเช้าวันหนึ่ง พร้อมกันอุทานว่า “โอ้ ไม่นะ ฉันลืมที่จะใส่น้ำมันให้เพียงพอแก่ความต้องการของมนุษย์” ผมจะพูดแบบนี้นะครับว่า พระองค์มีทรัพยากรที่จะอวยพรเรามากเกินกว่าความต้องการของทั้งโลกรวมกันซะอีก!!

ไม่มีอะไรที่ยากสำหรับพระเจ้า

From "Nothing Is Too Hard For God" By Ps.Joseph Prince

เยเรมีย์ 31.17

‘ข้า‍แต่​พระ‍เจ้า คือ​พระ‍องค์​เอง ผู้​ได้​ทรง​สร้าง​ฟ้า​สวรรค์​และ​แผ่น‍ดิน​โลก ด้วย​ฤท‌ธา‌นุ‌ภาพ​ใหญ่‍ยิ่ง​ของ​พระ‍องค์​และ ด้วย​พระ‍หัตถ์​ซึ่ง​เหยียด​ออก​ของ​พระ‍องค์ สำ‌หรับ​พระ‍องค์​ไม่‍มี​สิ่ง‍ใด​ที่​ยาก​เกิน

สิ่งแรกเวลาที่เราเผชิญปัญหา เรามักจะคิดว่าปัญหานั้นใญ่หรือเล็ก แม้กระทั่งเวลาที่เราอธิษฐานเผื่อผู้ป่วย เรามักจะทำเหมือนกับว่า ถ้าความเจ็บป่วยนั้นคือการปวดหัว เรามักจะคิดว่าสบายมาก พระเจ้าทำได้ทุกอย่าง แต่เมื่อเราเผชิญกับโรคมะเร็ง เรากลับคิดว่า บางทีผมคงต้องให้ศิษยาภิบาลมาอธิษฐานเผื่อคุณ เขามีการเจิมมากกว่าผม เราคิดไปเองว่าการปวดหัวนั้นเป็นเรื่องเล็ก แต่โรคมะเร็งนั้นเป็นเรื่องใหญ่