เตรียมความพร้อมสู่ "ถูกที่ถูกเวลา"
ในชีวิตของเราทุกคนนั้นอยากที่จะเข้าไปอยู่ในช่วงเวลาที่ "ถูกที่ถูกเวลา" อยากจะเข้าไปอยู่ในจุดที่สำคัญมากที่สุดในชีวิต และแน่นอนว่าเราคงไม่อยากจะทำผิดพลาด หรือพลาดโอกาสในช่วงเวลานั้น
เราทุกคนอยากจะเป็นเหมือนกับเดวิดที่ได้พบกับยักษ์โกไลแอท และแน่นอนว่าเราย่อมปรารถนาที่จะเอาชนะยักษ์ด้วยเช่นกัน พูดง่ายๆคือเราอยากได้รับโอกาสที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตและพิชิตมันให้ได้ แต่เราลืมถามตัวเองว่าแล้วถ้าเราได้เจอกับยักษ์ตัวนั้น(โอกาสที่ใหญ่มากที่พระเจ้าเตรียมไว้ให้เรา) เราจะสามารถพิชิตได้หรือไม่? เราจะกลัวกับโอกาสนั้นหรือเปล่า? และเราพร้อมจะรับโอกาสนั้นหรือยัง?
หากเรากลับไปดูที่ชีวิตของเดวิด เราจะพบเคล็ดลับบางอย่างของเขา เขาพูดว่า“แต่ดาวิดทูลซาอูลว่า “ผู้รับใช้ของฝ่าพระบาทเคยดูแลแพะแกะของบิดา และเมื่อมีสิงห์หรือหมีมาเอาลูกแกะตัวหนึ่งไปจากฝูง ข้าพระบาทก็ไล่ตามฆ่ามัน และช่วยกู้ลูกแกะนั้นมาจากปากของมัน ถ้ามันลุกขึ้นต่อสู้ข้าพระบาท ข้าพระบาทก็จับหนวดเคราของมัน และทุบตีมันจนตาย ผู้รับใช้ของฝ่าพระบาทได้ฆ่าสิงห์และหมีนั้นมาแล้ว คนฟีลิสเตียผู้มิได้เข้าสุหนัตคนนี้ก็เป็นเหมือนสัตว์เหล่านั้น ตัวหนึ่ง ด้วยเขาได้ท้าทายกองทัพของพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่”
ก่อนที่เดวิดจะสามารถฆ่ายักษ์ได้ เขาเคยจัดการกับสิงห์หรือหมีมาแล้ว!! เขาเริ่มจากการฆ่าสิงห์และหมีมาแล้ว ในวันนี้เขาจึงกล้ารับงานยากระดับนี้ เขาน่าจะมีประสบการณ์กับพระเจ้ามาแล้ว วันนี้เขาจึงมั่นใจว่าพระเจ้าก็จะช่วยเขาอีก เขาพูดว่า “และดาวิดทูลต่อไปว่า “พระเจ้าผู้ทรงช่วยกู้ข้าพระบาทจากขยุ้มเท้าของสิงห์ และจากขยุ้มเท้าของหมี จะทรงช่วยกู้ข้าพระบาทจากมือของคนฟีลิสเตียคนนี้” และซาอูลจึงตรัสแก่ดาวิดว่า “จงไปเถอะ และพระเจ้าจะทรงสถิตอยู่กับเจ้า” และอย่างที่เรารู้กันเขาฆ่ายักษ์สำเร็จ
คำถามที่สำคัญถูกเฉลยในข้อก่อนหน้านี้ คือ “ผู้รับใช้ของฝ่าพระบาทเคยดูแลแพะแกะของบิดา" เขาเริ่มต้นจากงานเล็กน้อยที่ไม่มีใครสนใจ เขาเริ่มต้นงานใหญ่ของเขาด้วยการเชื่อฟังพ่อแม่ที่สั่งให้เขาไปดูแลฝูงแกะ งานที่ไม่มีใครให้ความสำคัญ งานที่ดูเหมือนจะเป็นงานที่ต่ำต้อยที่สุดในแผ่นดิน แต่ช่วงเวลาที่เขาทำบางอย่างที่ไม่มีใครเห็น เขาได้มีโอกาสฝึกทักษะบางอย่างที่"สำคัญมาก"ต่อ การฆ่ายักษ์ หรือพูดอีกอย่างคือ "ทักษะที่จำเป็นอย่างยิ่งต่อช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดในชีวิต"
การจะทำอย่างไรให้ไปอยู่ในจุดที่ถูกที่ถูกเวลาไม่ใช้หน้าที่ของเรา นั่นคือหน้าที่ของพระเจ้า เราไม่มีวันรู้ว่าจะเข้าไปตรงจุดนั้นได้อย่างไร รู้อีกทีคือเราไปอยู่ตรงนั้นแล้ว หน้าที่ของเราคือ"สัตย์ซื่อในสิ่งเล็กน้อยที่พระเจ้ามอบหมาย" เหมือนกับเดวิด ดาวิทเริ่มต้นภาระกิจของกษัตริย์ด้วยการดูแลฝูงแกะที่พ่อแม่มอบหมายให้เขาทำ เราในวันนี้ก็ควรเริ่มต้นบางอย่างที่ดูเหมือนเล็กน้อยแต่จำเป็นสำหรับโอกาสที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตด้วยเช่นกัน.
No comments:
Post a Comment